INTEGRATIVNA (TRODIMENZIONALNA) ANALIZA SNOVA

Cilj integrativne dubinskopsihološke analize snova je sticanje potpunijeg uvida u sebe, kroz kontakt sa mudrijim, autentičnijim delom ličnosti, odnosno nesvesnim koje sa svesnim delom ličnosti gradi dinamičku celinu, a po rečima Getea „Istina je celina“. Ova činjenica ukazuje da snovi ne predstavljaju samo „kraljevski put u nesvesno“, kako je isticao Frojd, već i „kraljevski put“ u realnost, čime se informišemo o svemu onome što svestan deo ličnosti koji sam nikada ne vidi celinu, ne zna, ne može da zna ili nema hrabrosti da sazna. Zbog toga integrativnu analizu snova ne treba poistovećivati sa psihoanalitičkim pristupom snovima koji se bavi samo individualno nesvesnim, budući da Jungovim otkrićem kolektivno nesvesnog 1917., i Sondijevim otkrićem familijarno nesvesnog 1937., dolazi do proširenja i produbljivanja kako pojma dubinske psihologije tako i proučavanja snova.

Trodimenzionalna analiza snova se razlikuje od specifično psihoanalitičke i po funkcijama snova koje ističe, kao na primer kompenzatorna, negativno-kompenzatorna tj.reduktivna,prospektivna, odnosno njihova orijentacija na budućnost. Iako su snovi od velikog dijagnostičkog, prognostičkog, etiološkog i terapeutskog značaja, njihova vrednost je učinkovitost analize i van psihoterapijskog, psihološkog i psihijatrijskog setinga, čime se i potpuno zdravim osobama omogućava da rade na sebi, steknu potpuniji uvid u sebe i druge, sa ciljem da postignu uspešnije i lično, i socijalno funkcionisanje.

Teorijske koncepcije ovog pristupa treba shvatiti krajnje uslovno jer se tok analize uvek iznova prilagodjava svakom pojedinačnom klijentu-jedan isti san različitih osoba može imati potpuno različito značenje, u zavisnosti od asocijacija na elemente sna, stavljanja tih elemenata u kontekst celog sna, kao i psihološke i životne situacije snevača, i „okidača“ za pojavu konkretnog sna. Takodje, svaki san je potrebno analizirati u kontekstu serije snova u kojoj se javlja. Iz svega navedenog proizilazi da se analiza snova ne može doktrinarno primenjivati. Ona predstavlja komunikaciju dva ravnopravna aktera koju je nemoguće pripremiti unapred. Po Jungovim rečima, svaki novi klijent predstavlja novu teoriju.

• < Prethodna
• Sledeća >